VE ÇOCUKTUM DÜŞLERİMDE...
Kovalarken ardımdan zaman
Tutunduğumu sandığım zaman zaman… Biraz mazi, Biraz yalnızlık Hani kopup gider ya bağrından azar azar. Arsızdı zaman hep de öyle, En az benim kadar, Çok şeye tutsak. Çok şey de değildi aslında Kayıp giden ne varsa: Ne ayıp ne de suç ne de yalan. Biraz deliydim bir o kadar kararsız Ve çocuktum düşlerimde Bir o kadar uzak yıldızlara: Usul usul göz kırpan Ve bir anda gözden kaybolan, Tam da yakaladığımı sandığım an. Kim bilir; belki de bendim yakalanan. Bir tutam özlem saklı idi içimde Hani yakar ya en derinde Kucak dolusu neşe Deli gibi yürekten çağlayan. Hayat hep özne olmadı mı Ki ben belirsiz nesne Ve yüklemiydi zaman belirsizliğin Her daim hüküm veren… |