Mana, damla damla akmış şiirin her satırına. Dünya ve maneviyat, öyle güzel harmanlanmış ki etkilenmemek, şiire takılıp kalmamak imkansız hale gelmiş. Anlatımda ki sadelik sayesinde sayfalarca yazıya gerek kalmadan insanın gönlüne işliyor, şiirin özü.
Tutunacak dal, sevgidir bu hayatta. Hayata gelmemizin de en önemli sebebi sevgidir. Aşk, önce Allah'a sonra onun sevgili kullarına beslenen duygudur. Allah sevgisi olmayanlardır bence aşkı küçümseyen ve hakkını veremeden yaşayanlar. Sevgidir hayatın özü ve onu yüreğinde sürekli besleyenlerdir bu hayatın gerçek sahipleri. Ezilse de fark edilmese de sevgiye tutunmayı başaranlardır, hayata sımsıkı tutunabilenler.

Nefis, sınar biz insanları hem de hiç fark ettirmeden. Kendimizi önemli bir şey sanırken, nefis hiç usanmadan hatırlatır o kadar da önemli olmadığımızı. Biz kandırmaya çalışsak da kendimizi ve başkalarını, ilahi adalet hatırlatır her an önemli olanın saf sevgi olduğunu. Allah'a ve onun sevgili kullarına sevgi beslediğimiz ve affedici olduğumuz sürece iyi bir insan ve kul oluruz.

İnsan, dünyaya geldiği andan itibaren sevgiyle yoğrulur ve can bulur. Dünyada ki her türlü araç, insan yaşamı için vesiledir. İnsana nefes aldırıp gelişimini sağlayansa sevgidir. Şiir, güzel özetlemiş hayatın manasını.

Tekamül etmek için nefsin her türlü sınavına ihtiyacımız var. O sınavları iyi değerlendirip derslerimizi çıkarabilirsek tekamül edebiliriz. Tekamül edebilen insanlar hem yar aşkını tadar hem de ilahi aşka ulaşma yolunda şans edinir.

Ne mutlu ki, sahte görüntülerin arttığı bu zamanlarda sevgiden bahsediyor ve baş tacı edebiliyoruz.

Çok güzel bir anlatımdı. Her harf sevgiyle bezenmiş bilgece yerleşmişti şiire. Saygılarımla.


hayal deniziii tarafından 3/18/2014 6:10:31 PM zamanında düzenlenmiştir.

hayal deniziii tarafından 3/18/2014 6:18:52 PM zamanında düzenlenmiştir.