Sen Yaz Alnıma KavuşmayıAllahım ne çok özledim onu ne çok O ağdalı bakışları tütüyor gözlerimde Burnumun direği sızlıyor onsuz her nefesimde Yeryüzünün gölgesi o karanlık gecelerde Hasret karası türküler demleniyor yüreğimde Vurulduğum günden beri mavzer bakışlarının süngüsüyle Ne çok özledim Allahım onu ne çok... O güneşi utandıran kaçıp afaklara saklandıran gülüşünü... Özledim gamzelerinde sönen dudaklarımın yangınını... Ne çok sevdim Allahım onu ne çok!... Yerden göklere kadar ulaşan hasretim uyanır Ve mezhebini değiştirir özümde uyuyan lisan Ağlarım utanmam bilsem ki döner Gittiği yerden meyyitler Özümü bağışlarım... Özlemim! Bu iştiyakımı kınama! Sürüldüğüm günden beri gözlerinin cennetinden Bil ki cehennem ateşlerindeyim Hayal; Güzel yüzünün serabıyla şarhoş olup Hasretine kadeh kaldırıyorum Dalgalanıyorum sığ sularında göğsünün Vasfımı bulamıyorum hiç bir mevsimde Nihayetinde gözlerin dikiliyor gözlerime Ve efsunlanan ruhumun sevdası Sonra cismimi saran günahlarımın kavgası Varsa yoksa benliğimi alan siyah gözlerinin edası Ne çok özledim Allahım onu ne çok! Allahım sen istemezsen ayrılıklarda olmaz Sen yazarsan alnıma kavuşmayı Feriştahı gelse ayıramaz Allahım ben mi istedim onu bu kadar çok sevmeyi Ben mi istedim o kara gözlerinin aşkıyla közlenmeyi Her şiirin nakaratında o kara gözleri tasfir etmeyi! Ne çok özledim Allahım onu ne çok! Ne çok sevdim Allahım onu ne çok!... Nuray AYHAN... |
yüreğinize sağlık