İZSusuzluğumun düşmanı gibi Yağmura meydan okur senin gözlerin İçimde iki çıra Tutuştur Üşüyorum yokluğun doğduğumdan beri soğuk bana Her an bunu yaşıyorum Kıyısında dolaşalım rüyaların Ve seninle tavaf edelim Kalplerimiz Kabe’miz bizim Sevgimiz de bir dinimiz Vesselam Severek yapalım ibadetimizi Cennet bizi bekler Sevişelim... Ne zaman ayakların gelmek isteyecek bana? Ne zaman sesini duyarak ağlayacağım? Kucaklarımız büyüsün Büyüsün sevgilerimiz aşsın dünyayı Bir ufo ya çarpsın Dönsün başımız Hani hayalleri tutup zorla gerçek yapsak seninle Seninle nefes götürsek Mars’a mesela... Ay dansımızın gölgesini düşürse denize... Ve bu hayat boşluklar içinde yüzerken Cesetlerle bezenmiş bir kan gölü Yakışmadı bilirim bu şiirin sonuna... Lakin tiksindim artık dünyadan İçi boşalan her anlamda Bir iz kaldı alnımda Ve sol yanımda Saklı cehennem vadileri içinde ölüler Siyaha varana dek beyaz içinde yüzerler Beyaza varana dek siyah.... Boş ver bunları Ne diyorduk... Gel sar beni belimden Öp dudaklarımdan Bir iz kalacaksa bugün benim alnımda Bir iz de sen bırak dudaklarımda.... ............................................ |