Göz kapaklarından besleniyor su damlacıkları
Kirpiklerin emzirdiği hüznün sol boşluklarında
İçinde kapattığın defterin soluk satırlarına gömülüyorsun
Usanmış mumun alevini bakışlarınla söndürüyorsun
Saklıyorsun kendine kaçırdığın bir kaç anıyı?
Hangi azabın okuduğu sala bu?
Kulaklarına dolan toprağın acı kokusu...
Sil ufkundan çehreme is bulaştıran sanrıyı!






Sesli gülüşlerin ihanetine uğradı yürek
İçine sindiremiyor güz gülleri, baharı...
Yaz, kış mevsimine bohça alıp kaçalı!
Soğumaya yüz tuttu içimizdeki sıcak
Yaz kışa vurulup
Isıtmayı unutalı...









Perdemi kapat ışıklı rüzgar
Sis ardından gülen kapkara bir yüz var
Ayağımdaki pranganın az bir ömrü kaldı
Perdemi bulandırıyor kirli denizlerden dalgalar
Kıyılarına kadar ayaklarımın
Vurup vurup gidiyorlar!...









Ürkek kalbim bir bebek gibi tekmeliyor beni
Doğuma girecek gibiyim içimden çıkaracak gibi
Eskimeyen bir derdimin yetim sahibiyim
Prangalara vurgun
Sonsuzluğa hasretim
Sil mühürlerini
Çöz zincirlerini
Zaten ölü sayılır bu narin bedenim
Çünkü yüreğinde verildi benim son nefesim....







Pranga ayakta değil yürekteymiş!
En acısı da sana gelen son gemi gitmiş
En ironiği benden kopan seni de yüklenmiş...
Senin yolcusu olduğun gemi
Benim seni bulma umudumdu
Kendime söylediğim yalanlara bak
Benim yazıyor sandığım kalem çoktan tükenmiş...








Sen kokusu yalan
Ruhunu zalim bir töreye satan
Ben ise arkandan gelmesinden korktuğun
Kuyruk gördüğün madam...
Hesaplar ödenmeden kalkılamaz masadan!
Gittim sanıyorsun, aldanma...
Aldanma uyan!
Kalbimin ayaklarına pranga vuran adam...!!!


..............................................................