ELE BULAŞAN KANI ZAMAN YIKAMAYACAKKış günü yağan kar’ım zamansız üşütmem ben Her daim mevsim gibi değişerek büyürüm Arada esiyorsam lodos’a aldanma sen Gerekirse çekilir yaza hasret uyurum Koskoca hasret duvar karşıma dikiliyor Buna rağmen ayrılık içime ekiliyor. Toplasan bir arşın yol senle yürümesek de Aşk bu adı üstünde yakar içi bilirim Mutluluk denen şeyi içte kürümesek de Bu aşk için dirensem kesin recm edilirim Ne dersen de adına vuslat haramdır bize Zorlamak bizi yorar gerek yok başka söze. Hani hayaller vardır bilirsin olmayacak Gene de için gider gülerek kuramazsın Sanırsın gider ayak yüzün hiç solmayacak Yine de veda vakti ayakta duramazsın Cümle aleme karşı güler gibi yaparsın Odana çekilince acı ile koparsın. Geçecek diyeceksin kapanacak bu yara Gül ağacı yerine çalıyı tutacaksın Avunmak isteyerek yüze çalarken kara Kendini tutamayıp çığlıklar atacaksın Zaman sürükleyince bilinmedik anlara Elini kaldırarak bakacaksın kanlara.. Ayvazım DENİZ |
aci acilara hediyemiz olsun
aci acilarda kalsin denizim mutluluk yaz canim arkadasim artik
siir cok guzel duygusu oyle
ayagi uyagi teknigi kurgusu zengin icerigi ile harika bir siir okudum
Tebriklerimle
siir ugur bocegini de kapmis
Kutladim gulum
sevgilerimle