SON VEDAN
Gözlerimin derinliklerine kazırken seni;
Seni sende bırakarak gidebilir miyim sonsuzluğa... Bir veda busesi kondurarak alnına; Düşe bilir miyim uçurumun kenarından. Bir vedaya hasret değilken sevdam Ayrılıklara kol kanat germek neye yaramış ki Çıkmazların sonsuzluğunda... Bir vedayı aramak ne de zormuş bu hayatta. Beklerim, beklemelerin uzun sokakların da Varoşlara bezenmiş kuytu çıkmazlarında Kaçışlarım neye yaramış ki kendime veremediğim son vedam da Hasret nede yakıyormuş can bedende olduğunda Bir veda busesi kondur alnıma, Senden kalsın umuduma hatıra oluversin bu son vedan.. sabriye adanur |
şiirinizi okumakdan haz duydum
saf ve temiz yazılımlı
abartısız okuruna güzel bir sunu
çok hoş olmuş
yüreğine sağlık kalemin hiç susmasın