Son Dembeni mahrum etme gülüşünden bu son demimde dayanmak kolay mı sanıyordun saçlarından asılamamak hayata bırakma ellerimi parmaklarım soğuyana dek dizlerim tutmaz artık ardın sıra koşmaya G i t m e.. … göğsümün ortasında son soluk durana dek bırak ta kollarında varayım sonsuzluğa ebedi yaşama yolculasın beni ılık nefesin hayalinle yaşadım seni bir an dur da gözlerinde güneşleri toplayarak öleyim ben sensiz her gün bin kere ölüp dirilirken tek bir canımda hücrelerim kadar yokluğunda seni milyonlarca var etmişken biter misin sandın toprak olduğumda yeter ki unutma ruhumla sevdiğimi yıldızlardan seslenir yüreğim adımı her andığında dökme yaşını alnımda ter boşalmadan dinle bak yağmur yıkıyor ızdıraplarımı sen böyle ağlarken çıkar mı can bedenden bu yeni ölüşüm değil ki sevgili |
yürek yolculuğun hep mutluluk getirsin...
sevgilerle...dostça...