İnan
yollara düştümü bir kez aşk
ne hancı dinler ne yolcu seyrine düştüm bir kere ne gel diyebilirim, ne gidebilirim ey leyli! ateşine köz olamam artık çekilsede gözlerime mil bulunmasın adım bilinmesin ıssız mezarım kaçak şiirlerim vardı oysa adına yazılacaktı senin gözlerindeki ışığın şeffaflığı ile okunacaktı bir gece ansızın düşlerimizi ihbar ettiler bir ömürlük bu hülyayı viran ettiler ey leyli suskun telaşlarımla yakarıyorum sana adına yazdığım bu şiiri duy ve yine İNAN haberini taşıyan güvercinlere fısıldayacağım şiirlerimizi edecekler sefarat kulağına bir sabah doğabilirsin belki yine güneşin çığlığıyla Gitmek Hiç Bu Kadar Zamansız Olmadı İnan Rençberoğlu’na AzzE |