şiirle düştüm
elbet parçalanacaktı ümitlerim
bir yabanın sözünde neden sustum sandın özümde sitemime, hüznüme, kederime bir avuç sabır toprağına gömdüler yüreğimi tenimin zindani mahkumluğunda yüreğimin sancısına kanat taktıran oy canımın canı sevmek nedir bilir mi ki insan hangi zulüm var ki daha güç olsun seni benden alıkoymaktan sevmek nedir anlar mı ki insan c a n dedikçe canına ateşler düşendir sevdalanan sevmek nedir düşünür mü ki insan puslu bir kıyamettir bu içinde kavrulduğum ey diren dedikçe iyileştiren meleğim sevmek nedir hisseder mi ki insan yine zemheri gülüşle çaldılar güneşimizi ömür y a p r a ğ ı m darmadağın ve harsız bir cehenemdendir bu yansıyan aydınlık bırakın ödülü olsun yaşamak bu yara/sa aydınlığa gelemez kaçılacak onca karanlık varken bırakın zümrüd-ü anka misali her külden bir masal yaratayım yansam bile bir ışık da olsa saçayım bilirsin ruhum kadar sadığım sana haydi aç koynunu gülüm.! sessiz mahşerden şiirlerle düştüm yine rüyana.. AzzE düşüme düştüğü o günden bu güne canıma can olan canım peldam’a |
hangi zulüm var ki daha güç olsun
seni benden alıkoymaktan
...güzel şiirdi... tebriklerimle..