Y İ Ğ İ T L İ KOlmaz ki kahramanlık öyle köşe kapmakla! O, ancak milletini sevip sarmakla olur... Kim kahraman olmuş ki münafıklık yapmakla? Yiğitlik, her gün hatır, gönül sormakla olur... "Ne olacak" diyerek bu memleketin hali... Düşünmek gerek nedir, ülkenin istikbali? Neye yarar kişinin kendisinin ikbali? Yiğitlik, vatan için akıl yormakla olur... Kula kulluk etmenin var mı kitapta yeri? Var mıdır öylesinin gönüllerde değeri? Yalana baş eğenden olmaz ki gönül eri! Yiğitlik, doğruları yüze vurmakla olur... Hak, hukuk ortalıkta sürünüp duruyorken! Vurguncu dinlenmeden vurgunu vuruyorken! Baştakiler mazlumu yokuşa sürüyorken! Yiğitlik, haksızlığa karşı durmakla olur... Kahraman dediğimiz yüz yılda bir geliyor! Kim kahraman kim değil millet iyi biliyor... İçimiz düşman doldu, halkımız zor soluyor, Yiğitlik, düşmanları yurttan sürmekle olur... Meydanı boş bulunca, beyler belirsiz oldu! Vatanın her köşesi mel’ un hainle doldu! Fitne, fesat ve fücur yurdu ikiye böldü! Yiğitlik, mel’ unları yere sermekle olur... Haydi bir titreyelim, gelin birlik olalım! Nifak ayrıklarını teker teker yolalım... Hep el ele verelim zoru kolay kılalım, Yiğitlik, her zorluğa göğüs germekle olur... Antalya-2014/03 TDK: ikbal: yüksek bir makama erişmiş olma, istek, arzu... |
Sevgilerimle...