GEÇİP GİDEN YILLARIMYılların yüklediği ne varsa taşıdım hep, Hiç kimseye içimi açmadım, gözüm çıksın! Bunca yorgunluğuma bunlarmış bütün sebep, Yüklendim hep omzuma kaçmadım, gözüm çıksın… Tam da dinlenemedim, yorgunluğum kat be kat! Çok yormuşsun besbelli, ey vazgeçilmez hayat! Mutlaka almışımdır, bu hayattan ben de tat; Keyfimden havalarda uçmadım, gözüm çıksın… Şimdi tüy gibi lafı, kaldıramıyorum ben! Dünyadan ağır sanki, kıpırdamaz yerinden! Dönüp maziye bakıp, düşündükçe derinden; Halimi darı gibi saçmadım, gözüm çıksın… Unuttum sanma hayat, boş hülyalara daldım! Giden hayallerimin, ardından bakakaldım! Ayağa kalkmak için dostlara haber saldım; Hiçbirinin aklından geçmedim, gözüm çıksın… Yağmur oldu, yaş oldu, biriktirdim suyumu! Kimseye el açmadım, bilen bilir huyumu! Sular çekildiğinde, kendim kazdım kuyumu; Kimsenin elinden su içmedim, gözüm çıksın… Her musluğun altında, bırakmadım bir tası! Kurmadım düşmanıma, hayatımda kumpası! Yaratanın kaderde, sunduğu şu libası; İdris Nebi gibi ben biçmedim, gözüm çıksın… Karaman- 2025/01 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Sanki geç mi gelmiştim kastın bana mı hayat Seninle bir ömürü yaşasaydık katbekat Vakit akıp gidiyor, kaldır başını heyhat Yükü vurdum dengine göçmedim gözüm çıksın............ Özlem ÇETİN Aslım TÜRK neslim TÜRK’tür, TÜRKÇE benim lisanım Bu kimlik YARATANDAN bahşedilmiş ihsanım ATA’ mızın izinde yürüyen bir insanım Ak yerine siyahı seçmedim, gözüm çıksın................................ AYDINK düşündüm de dün akşam şöyle derinden gül sen diken benim altın sen pul benim sultan kraliçe ece sen kul köle benim ey hayat ölen ruh benim gözüm çıksın........ Mustafa Ertürk-E.Hakim TDK: “Gözüm çıksın”: bir şeyin doğruluğuna ………………….. İnandırmak için edilen ant… |
Günün şiiri sayfasında yerini almış olması haklı ve gerçekçi bir gurur vesilesi bence.
Değerli Halil Şakir Beyi en içten dileklerime kutluyorum.
Daha önce de pek çok şiirini okuyanlardanım. Aynı kalitede, kendine has şiirleri olan değerli bir şair kardeşimiz, sayın Taşçıoğlu.
Maalesef hayat bizleri çok hassaslaştırdı. Dediğiniz üzere tüy gibi hafif, belki de zerrece değeri olmayan, normal zamanda söylense kaale alınmayacak sözler artık ağır gelir oldu. Sadece zatınıza mahsus değil be ahval. Benim için de geçerli, biz emsalde olanlar için de.
Anladığım kadarıyla yaş ilerledikçe kırılganlığımız artıyor, tahammül gücümüz azalıyor. Ne yapalım... Hayat bizleri bu noktaya getirdi. Yine de halimize şükür, öyle değil mi "Şakir" Bey?...
Şükretmesini bilenlerdeniz...
Şiirlerinizle, hassasiyetinizle, edebi anlayışınızla daim olun.
Saygı ve selamlarımla...