Hani!HANİ Hep susuyordum. İçimde biriken suslar, devleşiyordu. İçin için ağlardım ama dökemezdim gözyaşlarımı İnadına sıkardım dişlerimi Yok, öyle kolay teslim olmak Acılara, sancılara.. Sen içimde ihtilallere hazırlanırken, Ben kaçak, ben firarı, ben gerçeğin ta kendisi İkimizin de göğsünde açılan yaraya tuz, Zaman katil! Yine gelir aynı yüreğe sığınırdım. Taş kesen yürek, Buz kesen yürek bir cinayetin faili, Boynu bükük bir sevi. Hani kavgasız bir dünyanın meyvesi idik? Özlem ÇETİN MANİSA/ 10.03.2014 |
inşallah
tebriklerimle şair