İpe Dizilip Aşk Diye Diye
kolumda şıngırdayan sesiyle
açtım özgüvenin kapısını oysa hiç aşka altın bilezik takmazdım ben belli ki aşkta birbirine vurulanların gümüş sesiydi, üveysi güveni doğurup koluma dolanan kısır döngü dedikleri çember var ya onun tam ortasında güneşleniyorum artık aşk diye başlatılan tüm savaşların aslında aşka olduğunu görüp oysa güneşlen/ işim olmazdı benim Gecenin kara zülüflerine vurgun, doğurgan bir güze sarılıydım hep, ikindi güneşinde yanmaktan bezgin derken, ayaklarımda şıngırdayan sesiyle kapattım birden özgüvenin kapısını oysa hiç altın bozdurmamıştım, ayrılığı aşka satarak belliydi, aşk diye diye birbirine çalınanların kalemi kırılmıştı bu çarpışmada düşük olunan; aşka değil, insana güvendi sonunda, döngüsü kısırlaşan şimdi, kolumdan ayağıma şırıngalanan sesin sükûtunu dinliyorum, sözlerim kapalı: açtığım kapıda kapandım kendime tesbih yerine boynuma geçirmişim urganı, ipe dizilip aşk diye diye. Gülşen Mavi |