Uzaklardan görünüyorsun bana, gözlerimin daldığı yerlerde. Tutamadığım ellerini uzatıyorsun bana. O bakmaya kıyamadığım gözlerinin içi gülüyor, o masum bakışınla bakıyorsun bana. İsmin dökülüyor birden yüreğimden gelen sesle. Ve ardından da söylüyorum sana, ben çok seviyorum seni diyerek haykırıyorum ve ağlamaya başlıyorum birden. Yanıma doğru geliyorsun ağlama diyorsun ama canım acıyor, sol yanım acıyor, çok seviyorum elimde değil. İçimde sana karşı bitmeyen öyle bir temiz sevgiyle yanmış bir kalp var ki hiç bir şey söndüremiyor. Ve ardından boynuna sımsıkı sarılıyorum ve hıçkırıkla boğularak ağlıyorum... İşte sevdiğim bu hayalsin sen. Bir hayal kadar uzaksın bana. Kalbimin hissettiği kadar da yakın.