Gözlerini gören âşıklar sahradayız sanıp
Umutsuzca yağmur bekler sözlerinden
Volkanlar kaynatır gözlerin sevdaya tutulan gönüllerde
Ve çağlayanlar kurur gözlerini görünce
Şelalelerden dökülen sular yolunu şaşırırda
Geri dönerler doğdukları vadilere

Gözlerinde güneş tutulur kalır gökyüzünde
Mehtap vaktini şaşırır gözlerinde
Gözlerindir masmavi denizleri çıldırtan
Gözlerindir âşıkları falezlerden aşağı
Kudurmuş denizlere atan
Gözlerindir sevdalı yürekleri
Hırçın bir deniz gibi dalga dalga döven

Gözlerindir yüreğimizdeki ateş
Gözlerindir söylediğimiz türküler
Gözlerindir dilimizdeki düğüm
Gözlerindir amansız korkularımız
Gözlerin neden böyle zalimdir bilinmez
Gözlerin neden vurdumduymaz
Hiç bakmaz gözlerimizin rengine

Gözlerindeki muamma çözülmez bakışlarından
Gözlerinde belirir aniden şahmeran
Gözlerin bir huzur denizi
Gözlerin baharı müjdeleyen yağmur bulutları
Gözlerinden düşer gönlümüze cemreler
Gözlerinde yeşerir bin bir türlü çiçekler

Muştular gelir mi gözlerinde dile Mihrinisa;
Sevindirir mi kahrolası deli gönlümü
Bir zaman olur da dökülür mü dilinden sevda sözcükleri
Mihrinisa; gözlerin yüreğimizin kor alevlerine
Bir damla serinlik verir mi.

Mihrinisa;
Gökyüzünün en lacivert gecelerinde
Belirir ansızın gözlerin
İki yıldızın sevdalı bakışında
Yıldızları, güneşi türlü türlü çağlayanları
Ve kara kuru bu naçar sefili
Zemheri geceler hapsedendir gözlerin

Gözlerindir beni uzak ülkelere seyyah eden
Mihrinisa; gözlerinden akmış abı hayat
Zemzem dudaklarımıza gözlerinden dökülmüş damla damla.

Rahmi HATIL