3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1863
Okunma
Öksüz Geceler (Gurbet Mektupları -9-)
Felek ayrılık yazmış, bilmiyorum, ne diye,
Bu hüzün kaldı bana, son vedândan hediye.
Kaç kez sildim elimle, görünmesinler diye,
Yine de nemlenmeden durmuyor mahzun gözüm.
Öksüz gecelerimde, hep gözlerin düşlenir,
Ayışığında hüzün, nakış nakış işlenir
Sabahlara, bir gurbet türküsüyle başlanır,
Bir uzun hava gibi geçer sonra gündüzüm
Ateş düşmüş içime, duman duman tüterim,
Ayrılığın hüznüyle, ben Mecnun’dan beterim.
Sevgini kaybedersem, yok olurum, biterim,
Sensiz bu gurbet elde pek garîbim, öksüzüm.
Dudağımla saçından çiçekler dermesem de,
Özlediğim ellere, elimi sürmesem de,
Adını anmasam da, yüzünü görmesem de,
Yine ismin olacak, son nefeste son sözüm...
Ünal Beşkese
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
