Hüznü Aşk
Parmaklarıma yapışan ıslaklıktı hüzün
Yağıyor arkasından aşk sızılarıma süzüm süzüm Satır aralarına nede yakışırdı kimbilir Hüzün varla yok arasında kaldığımdı sadece Dirhem dirhem etim kesiliyorken nefesinde kristalle Yudum yudum içtiğim sendin mahzeninde aşkın Sende sus/adın sevgiliye hasret korlarda bu akşam Aşk ki b/izi silmeden adem havva rüzgârıyla Sür/atla geçelim inletmeden g/eceyi Peçesi göz yeşiline peşkeş siyahideyken ipek Bir fettan cicili gülüşüne asılıyordu sol yanım Ezilir onurlu gölgem her adımda ardıma düşen kahkahayla Yoksa acılarımıydı aşkın arkasından hüznüme it gibi uluyan Yada tedirgin halleriydi önde topallayıp giderken bozkırda Belkide hüzüne sardığımız bir faili meçhul da olabilir Sonunda bir yalnızlıktı işte aşk b/izde farketmesekte |