BELKİ DE
Belki de yoruldum
Usandım aynı acının Yüreğe aynı yerden Arsızca vurmasından Belki de düştüm Hayallerimin tepesinden En karanlık kabuslara Yinede ben buradan da kurtulurum Ama sen her mevsim Sonbahar yaprakları şakıdığında Başının üstünde Hayin duygularına Kelepçe taktığın kalbinin Parçalanmasıyla uyanacaksın Kader gelip geçtiğinde üstümüzden Belki ikimizde Aynı ağacın gölgesinde Oturuyor oluruz Aynı daldan kopan İki yaprak değer göğsümüze Ve rüzgar gelip serildiğinde önümüze Taşıdığı acılar benim Getirdiği bütün cansız ruhlar senindir. O gün geldiğinde Elbet ben acımı gömer giderim Ama sen içinde kalan son insanlığın Yok oluşu ile yanacaksın Ölüm gelip durduğunda karşımızda Belki ikimizde aynı sona giden İki ayrı yolun yolcusu oluruz Aynı gökyüzünden yağan İki damla yağmur düşer anlımıza Ve tanrı gelip yazdığında ellerimize günahları Ben oradan da geçerim Ama sen veremeyeceğin hesapların Azabıyla o gün orada tutuşacaksın |
Yürekten
içtenlikle yazılmış anlamlı ve
akıcı dizelerinizi haz alarak okudum.
yürekten kutluyorum.
Kaleminiz bir ömür boyu yazsın ve
ilhamınız bol olsun.Tebrikler...