EY GÜZEL İSTANBUL
Gönlümün şehrinden gitmek istiyorum gönlümün köyüne
Dönmek istiyorum.Kalbimin,en tenha ve en ıssız bir yerine Sen güzelsin,büyülersin insanı,ama ney üflüyor bana,Mevlana’nın havası Ben bâki yâre aşığım,ki;Sen de öylesin bilirim,yoktur bu canın usanası. Sen kal kendi köşende kal öylece,ben de kendi köşemde Yaşayalım halimizi sessizce,dudaklarımızda aminle ve kalbimizde Nice dostlar vardır uzaklarda,tutkundur birbirine sevgilidir Hu diyen gönüllerin halleri,yaşantılarından,aşklarından bellidir. Yusuf Erdoğan |