Yaşamak Yoruyor Beni....
Yanlışlarım doğrularımın yanında gölgede kalıyor
Yaşadığım her ne kadar sürerse hayat Sahte gülümsemelerin içinde kaybolup gidiyorum Özlemlerimi yitiriyorum. Çoğu kez Derin dalgalarla boğulup savruluyorum Yosun tutuyor her bir gidiş Bir derin nefes alıyorum rahatlıyorum Zaman döndükçe irdeliyorum yaşamı Ömür dur duraksız gidiyor olsa da Bazen bir gülümseyiş yetiyor beni ben yapmaya Başım dik, ruhum ferah çoğu zaman Yalnızlığın en güzel anları Beni benle bırakan güzel yankılar Bir damla gözyaşı, burukluk Hayaller çok fazla değil Yaşam sanki fısıldıyor sessizce Bu yakışmıyor diye Yaşamak tatmak gerekiyor Ellerim soğuk üşüyorum |
Bazen bir gülümseyiş yetiyor beni ben yapmaya
çok güzeldi... Beğeniyle okudum.
Tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.