KIR ARTIK ZİNCİRLERİNİ...
Son baharımın deminde,
Sonsuzluğa yürümek gibiydi seni sevmek, Aşka olan özlemimle, Tek isteğimdi seni karşımda görebilmek, Ne yaparsam, yapayım, Anlatamadım sana bir türlü kendimi, Her şeyi senin adına feda ettim, Lakin ben benden geçtim, bir türlü alamadım bana seni, Bir örgü ipi yumağı gibi dağılıp, Seni, senden uzaklara atmayı tercih etmişsin, Görüyorum ki sevgiye sıkı, sıkı sarılıp, Tekrar eski benliğine kavuşamamışsın, Sevmenin birine körü, körüne bağlanıp, Tüm güzellikleri yaşamak olduğunu bilsen de, Sanırım artık sevgiyi yüreğinden dışlamışsın. Zafer Özcan-(15.02.2014) |