Ben henüz bir çocukken meydanlara çıkana
Yaftayı yapıştırır "anarşist" der geçerdik!
Kötü gözle bakardık tabuları yıkana
Arkadaş edinirken uslulardan seçerdik
Bize göre ayıptı karşı gelmek yasaya
Hiçbir şey düşünmezdik, kapılmazdık tasaya

Biz toprak sahalarda top peşinde koşarken
Onlar polis görünce birden depar atardı
Biz çay partilerinde eğlenip de, coşarken
Onlar eve gelemez sokaklarda yatardı
Aslında haklılarmış, biz hep yanlış bilmişiz
Ne bir yara sarmışız, ne gözyaşı silmişiz

Biz anlam veremezdik dökülen onca kan ne?
Gençlerin birşeylere isyan edişi neden?
Meğer o yasaları kullar yaparmış anne
Haksız yere vurulmuş, asılmış onca beden
Hiç yoktan öldürmüşler Mustafayı, Mâhiri
Bu vatan Zühre imiş, Deniz onun Tâhiri

Haklı çıkardı işte onları geçen zaman
Biz ise yeni vardık birşeylerin farkına
Hepsi gözü karaymış, hepsinin gönlü yaman
Karşı durmuşlar şerrin acımasız çarkına
Cüce bildiklerimiz aslında birer devmiş
Onlar ki bu vatanı bizden çok fazla sevmiş

Şimdi ben de karşıyım ülkemdeki düzene
İsyanımı anlatan şiirler yazıyorum
Sitemler ediyorum milletimi üzene
Hırsımdan ellerimle kabirler kazıyorum
Demek ki anarşistlik rûhumda varmış anne!
Bir insana vatanı en güzel yarmış anne!

17şubatikibin14.

.