Şavkını Çaldılar Şiirleriminsafran sarısı sayfalarda sanrı cinnetleri şizofren bir tutkudur bu yazılamayan efkâr murdar bir lokma gibi dizilir yutağımda muamma dimağımda çöreklenen şu ince fikir suçlu yazılamamış ironiler alabora düşler yitik gölgeler dehlizlerde saklı al başımdan sevdayı... ütopik şiirlerde öpüşür hayallerim akordu bozuk hallerim ritimsizim kaç kitabın şirazesi kaldı ellerimde s/onu getiremidikten sonra ifrit s/olurum meçhul bir söylem feryadım kısık aciz naralar atar (b)et/dua lisanım muadilini sa(yı)kladığım beyitleri unuttum cefasını sürdüğüm sef/anı şifa dediler rüyalarımda demir attım ben artık karanlığa çırpınır hülyalarım ıssızlıkta ç/ağlıyor hesabım çığlık çığlık büyüyor yokluk hazan hararet zamanına ulanırken küskünüm mevsimlere pervasızca yitiyorlar afakta sökmez artık şafaklar pes ettim kifâyetsiz şiirlerin eşkâlini düştüm habisleşmiş kasvet, ruhumda intizamsız sorular şavkını ç/aldılar şiirlerimin bir Habeşli oynaşır bakın avuçlarımda /şiire dokunamadığım gün karanlıkta kalır suretim/ Nuray AYHAN... |
Çok güzeldi gerçekten, final vurmuş damgasını güne..