bir bil/senBir tufana yakalandım Apansız ve hazırlıksız Dar vakitlerde sevdim seni Zaman en acı yanını sunmuş Ve ben Mutsuzluğun kızılından geliyorum Yüreğimde ironik bir sancının depremi Tarifsiz acılar oynaşıyor bedenimde Yokluğunun dört bir yanı feryat Sökebilseydim içimdeki sancıyı Bahar kokacaktı ellerim… Hüznün koynuna k/üflendi rüzgar Yollar yine sana çıkmazda Mabedinde suskunluk ağırlayan ,bir harebeyim şimdi ki Can bulacak can…, dokunsan ellerinle Yokluğun en ağır yaram şimdi Uğraksız bir aşkın diyarına hükümlüyüm Karanlık çökünce hücreme Bir bilsen hangi darlığın koynundayım Ve ben yüreğimdeki depremin artçılarıyla efsunlu gözlerine tutukluyum Can Cezayir AYDEMİR |