Ayçiçekleri
Akşam, alaca karanlık
Elinde siyah yorganıyla ufuklarda belirmiş gece Birazdan, Usulca örtecek karanlığını, istisnasız tüm şehre Ve ayçiçekleri: Hepsinin yüzü, güneşi yolcu ettikleri yerde İçlerinden biri ölmüş Yüzündeki saat, öğle vaktini göstermekte Ateş böcekleri: Mistik bir ses ile istirahat vaat etmekte Ay, kısmış ışığını, yıldızlara şişşşt diyor Ve karanlık, perdesini çekiyor, uykunun üzerine Ve uyku: Herkesin aynı istikamete yürüdüğü an Ne kadar da çok benziyor ölüme Ve ölüm: İlk adım, sonsuzluğa atılan Ve (yeryüzüne en adaletli dağıtılan) Metin Ceylan |