Kutuplar kadar soğukmuyum ben
Mihrinisa;
Bütün gün senin sesin yankılandı koridorlarda Her defasında senin geldiğini sandım Ve yansımalar ah o camlardaki yansımalar yokmu Her baktığımda seni gösterdi bugün Ne kadar zalimler bana karşı Mihrinisa; Sanki karşısında ben yokmuşum gibi Haklıydı aslında hepsi hemde şüphesiz haklıydılar Bütün gün koskoca binada senden başka hiç kimse yoktu aslında Mihrinisa İnan ben bile yoktum Mihrinisa; Sensiz ne kadarda soğuk buralar şimdi Yüzüme bir tokat gibi çarptı soğuk hava yalnızlığı Halbuki bütün gün küçücük sobada ellerini ısıttım ben Ve inan ellerin elimdeyken hiç üşümedim Mihrinisa; Nasılda sıcacıktı narin ellerin Ruhumu ısıttım ellerinle Ve o gözlerin yokmu bir güneşti adeta Mum gibi eridim gözlerinde Mihrinisa; Bahar geldi sandım bir an Güneş bu mevsimde nasılda böyle gülerdi ki Benim soğuk yüzüme Söyle Mihrinisa kutuplar kadar soğukmuyum ben Rahmi HATIL |