ADI BİZLE BAŞLAYAN HÜZÜN ROMANI
Sensizliğe döktüm yazıları
Mürekkeplerim gözyaşı olunca Basladı yüreğimde Yokluğunun buruk sancısı Beyaz sayfalarıma karıştı Sensizliğin sonsuz acısı... Gitmeseydin Büyük bir aşk yazacaktım Mavi gökyüzüne Sevgiye dair ne varsa bizimle okunacaktı dilden dile Kitaplar dolusu sayfalarda Adın savrulacaktı oysa ki Mevsimlerden Gökkuşağı renkler çizecektim yüreğimle sana... Sevda yüklü bir gemi yol alacak içinde biz olacaktık Aşka doğru yol alıp Mutluluk limanına sığınacak Birbirimizde son bulacaktık Yani sonsuz bir yolculuk Çizecekdik yarınlarımıza Ama gittin çok yazık ettin bize... Cümlelerini devrik kurabilecek kadar Yorgun düştü bu yürek Kırılana dökülene aldırmadan Zavallı cümleler savruldu Hiç düşünmeden yaşadıklarımızı Nasılda bitirdik hiç acımadan... Oysa bir sevda yazacaktım Aşk dolu hikayeler anlatacaktım Okunacaktı dilden dile Bu aşk efsanesi Bizde son bulacaktı Çok yazık ettin bize... Hüzün romanlarına Bir tane daha eklendi Yalnızlık kütüphanesinin Tozlu raflarına Adı bizle baslayan. MELTEM KINIC 08.01.2013 Şiirime sesiyle hayat veren (Gökhan Sarı) Tesekkürlerimi sunarım saygılarımla.. |
Yorgun düştü bu yürek
Kırılana dökülene aldırmadan
Zavallı cümleler savruldu
Hiç düşünmeden yaşadıklarımızı
Nasılda bitirdik hiç acımadan."
zaten acıtan kişilerden ziyade bıraktığı izler, oyuklar,çukurlar değilmidir ?
her şair'in bir yarası vardır muhakkak
yaraya şiir yazmak merhem olur mu bilinmez
ama imgeye ve ruha can katar
çok güzeldi tümüyle çok beğendim..
yalın şeffaf ve imge karmaşasında boğulmamıştı
kısaca işte şiir dedirtti
Gölge DANSI