Bu şiiri yazmaya bilmem nasıl başlasam?
Sevdâyı mı anlatsam, ülkemdeki hâli mi?
Yâre sitem mi etsem, yoksa it mi taşlasam?
Yaptırana sövsem mi halka cefâ tâlimi?
Aslında hep yaşadım kendim ile barışık
Ama şu son günlerde kafam hayli karışık

Ne zaman ki otursam huşû ile masama
Elimde bir bardak çay, önümde kalem kâğıt
Ben para bulamazken koymak için kasama
Kutu dolduranları anar yakarım ağıt
Yetimleri düşünür boğulurum hüzüne
Bunlar nasıl bakıyor bu milletin yüzüne?

Elbet yazmak isterim ben de bir şiir aşka
Benim de bir eşim var sevdasıyla yandığım
Ama yazamaz oldu kalem hicivden başka
Aslında istiyorum yârim olsun andığım
Lâkin ne kadar atsam olanları saklıma
Adetâ inadına geliyorlar aklıma

Düzene karşı gelip hak aradılar diye
Gençleri meydanlarda ölesiye dövdüler
Halka duyulan bu kin anlamıyorum niye?
Türklüğü yok saydılar, Atatürk’e sövdüler
Biz bunları müslüman ve dahî dindar sandık
Gerçekleri görünce yandık, hem de ne yandık

Ben dansözler misâli kıvırma bilmem lâkin
Dansa mı merak sarsam, vals mi yapsam bale mi?
Madem şiir yazarken olamıyorum sâkin
Acaba vaz mı geçsem, kırsam mı ki kalemi?
Bak yine yazamadım üç satır aşka dâir
Benden ne adam olur, ne doğru dürüst şâir.

7şubatikibinon4.

.