roman biteken
ağladım
üstüme devrildi bir rejimin acımasız diktası savaşmadan alınan köylerin onursuz nehirlerinde sevaplarımdan arındım bazen "güzel" bir rüya’da karşıladım aşk denilen fahişeyi daha "kalbim" boşalamadan uyandırıldım yaptığım "kusurlar’da büyütüyorum maziyi ben’de bir zaman önce herhangi bir insan’dım bana "sabrı" öğreten şiirleri "aşırı" şizofrenimle yaktım ve biliyorum şimdi bir romanı bitirmek için ölmem lazım başardım aslında kaybettiğimi sandığınız bir çok savaşı "kazandım ama sorun kazandıklarım değildi kazanırken kaybettiklerimin yarattığı boşlukta’iki tek atınca anladım şimdi bir kız çocuğu yaslanıyor omuzuma bana ayrılan son bölümü "romanın" göz bebeklerinde inşa oluyor mavi bir dünya "roman" bitmek üzere/ağlayın Gökhan Gök |
mem-o tarafından 2/10/2014 11:27:59 AM zamanında düzenlenmiştir.
mem-o tarafından 2/10/2014 11:38:36 AM zamanında düzenlenmiştir.