SON TREN
SON TREN
Ruhumu kapattım karanlık bir odaya.. Gözyaşlarım bu gece vurdu karaya.. Dudaklarımı kilitledim.. Aldım sözükleri askıya.. Anladım ki sen benim olamazsın asla.. Kara kaplı bir deftere yazdım seni.. İçi bembeyaz görünüşü sade idi.. Üzerine ayrılığı yazacağımı bilemezdi.. Kapattım suratına kara kapıyı.. Çıkmasın diye çığlıkları dışarı.. Kalbim 3+1 de konaklıyor bu gece.. Kalp ruha misafirdir sadece.. Sırlarım dudaklarımda saklıyken bende.. Çıktı dışarı şimdi tenim de müebbette.. Gözlerim taze yeşil sana meftun olalı.. Umutlarım taze gelin.. Hepsini sen içeri hapsettin.. Çürümeye değer bu ten bendeyken bu beden.. Umutlarım beyazdı fakat sen giydirdin kefen.. Ne yapsan boş şimdi.. Bir şey gelmez ki elden.. Giden çoktan gitti.. Bu kaçan son tren.. |
Mânâ bu ya, tefekkür eyledik.
Selâmlarımla...