GECEME D/ÜŞÜYORDUN
Karanlıktı, üşüyordum
Gecenin üryan ayazında. Islak ve yaralıydı zifiri hüzünler Puslu havanın gizeminde... Acılarımın kamburu binmişken sırtıma, Dilimde yaşamak tek bir cümleydi oysa... D/üşüyordun usul usul Yıldızlardan sızarak geceme. Gelişin tırmalıyordu ıssızlığımı, Düşlerim bir gülüşüne düşmeye gebeydi. Elbette biterdi gece. Şafağından bir yaprak üşüyüp titrerdi Dudaklarında malum hece... Erguvan bakışlı, sararmış yokluğuna Yaprak değil, ellerim üşürdü Sensizliğin yanık buselerinde. Karanlıktı, düşlerimde yürüyordun. Geceydi, aklıma düşüyordun. Katran karası pusların etek yırtmacından Rüzgarlar ucuşuyordu. Ve sen yürüyordun düşlerime. Geceme d/üşüyordun. Aklımın içinde dolanan Çözümsüz bilmece oluyordun. MELTEM KINIC Şiirime sesiye hayat veren (Gökhan Sarı) sonsuz teşekkürlerimi sunarım.. |
Kutluyorum