Sen İşin Sonunu Düşündün mü Hiç?
Eğlendin, oynadın, güldün ve lakin,
Sen işin sonunu düşündün mü hiç? Saltanat istedin buldun ve lakin, Sen işin sonunu düşündün mü hiç? Garibin sırtına bastın yüceldin, Fakire suratın astın yüceldin, Doğru söz diyene küstün yüceldin, Sen işin sonunu düşündün mü hiç? Metaın insandı aldın ve sattın, Doğrunun yanına yanlışı kattın, Kime dost dediysen bir kazık attın, Sen işin sonunu düşündün mü hiç? Benliğin şımardı, aklın şaşırdı, Nefsin dünya ile zora düşürdü, Sağ elin verdiyse solun aşırdı, Sen işin sonunu düşündün mü hiç? Yetimi hor gördün mazlumu ezdin, Zengine dost oldun mağduru üzdün, Bir mevki uğruna bin hile düzdün, Sen işin sonunu düşündün mü hiç? Aldığın her nefes bir hesap ister, Heybende ahretlik azığın göster, İster duyma bunu ister kulak ver, Sen işin sonunu düşündün mü hiç? Sonunda kabardı günah defterin, Hakk bilir belkide ateştir yerin, Ahrette kim desin sana aferin, Sen işin sonunu düşündün mü hiç? Çakır önce sözü nefsine dedi, Sonra cümle alem duysun istedi, Kim doğdu, yaşadı ve de ölmedi, Sen işin sonunu düşündün mü hiç? |