Kendine Gel!
Nasibi yoksa kişinin davadan yana,
Ne doğru söz kâr eder, ne rahmet yetişir ona. Vurur da arsızlık yükünü sırtına Hakk’tan bihaber, Ne kuldan utanır cahil, ne Rabbine biat eder. Bir istismar ki sarmış her yanı fısk ile zehir, Beden dili harap olmuş, lisan dili kir. Zalimin kanlı eli mazlumun yakasında, Oysa senin yüreğin şöhret fiyakasında. Ve dahi mezalimi hak görürken Müslümana, Zannetme ki günahtan pay çıkmayacak sana! Bu dava temiz, bu dava yüce, bu dava AK, Ey ümmeti Muhammed silkin ve ayağa kalk! |