Mevsimin saklısı gözlerMevsimlerin dalgınlığından başı dönerken Soluk bir zamanın iteklediği Bir bahar ayındayım Her bir yanım çiçek açışında Ama ben yeşil gözlerin hevesinde Düşümü temelsiz umuda kurarım Kavurucu ruh kıyılarından Yazda bir noksanlık inkârlaşır iken Bir yudum güneşin cehresinde Bir ölüyor bir diriliyorum Ama ben kahverengi gözlerin havasında Düşümü yinede hayra yorarım Paytak paytak gelen bir soluklanış Ne yaprakta can bıraktı Nede hafif hafif esen yelden Kendi halinde vedalaşmanın çokluğunda Olup biten her şeyim var iken Ama ben ela gözlerin davasında Düşümü düşlediğimin avucuna kırarım Tükenmez umut dağımda kıştan kalan sevinç Ne kadar üşüse de tenimin kimsesizliği Şairleşmekteyim ayazın bulandığı Semanın o hoş kuytusu da Ama ben mavi gözlerin ovasında Düşümü omuzlayıp, onunla ararım Hedefim beli şaşmam demişken Mevsimler geçişinde yüreğim çiğnense de Feryadımın kısık bir busesi duyulur mu? Bilemem Ama ben kara gözlerin yuvasında Düşümü bilip, ruh eşimi sorarım… 5-2-2014 istanbul |
Ne kadar üşüse de tenimin kimsesizliği
Şairleşmekteyim ayazın bulandığı
Semanın o hoş kuytusu da
Ama ben mavi gözlerin ovasında
Düşümü omuzlayıp, onunla ararım
Hedefim beli şaşmam demişken
Mevsimler geçişinde yüreğim çiğnense de
Feryadımın kısık bir busesi duyulur mu?
Bilemem
Ama ben kara gözlerin yuvasında
Düşümü bilip, ruh eşimi sorarım…
İçten yazılmış nice güzel duygularla
kaleme alınmış haz veren bir şiir okudum
gönül sesinizi kutluyor saygılar sunuyorum...