KÂBUSŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Karanlıktı zaman tam olarak seçemedim
Bir eşik vardı geçmek için yanılmıyorsam eğer; Geçemedim... Bu sebepsiz öfke neyin nesi? Gözünü karartıp saldırdığın düşman Gerçekte ne kadar düşman Ve var olduğundan sen ne kadar haberdar Ya yalansa!!! Peşine düştüğün boş karanlıktan başka bir şey değilse Kandırıldığın hükmüne alışmak zordur Anlatılanlar yıkılı verirken yıllara yenik hanlar gibi Birden kendini çırılçıplak kalmış hissedersin Üşürsün, korkarsın Çünkü korkutur gerçek Hep geçmişe sığınıp yaşatırken ruhunu Hangi hikâyenin beyaz atlı prensi olduğunu düşünürsün Koskoca bir boşlukta zerresin aslında bilemezsin Kaldırıp kafanı baktığında en nihayet Ne prensesler vardır uykuda seni bekleyen Ne de sevimli cüceler prensesini gözeten Ve sonunda uyanırsın masalından Düşman saydığın o büyücüler cadılar var ya Gerçeğin en masum yüzleridir aslında… |
Bu şiir ise gerçek...Tebrikler...