ANNEM
Hasretim nurlu yüzüne,
Doyulmazdı tek sözüne, Kurbanım ela gözüne, Ölmen yıktı beni annem. Şalını başına örte, Sabah erken yapar kete, Anlayışı candan öte. Şimdi yaşasaydı annem. Şeleğini sırtına tak, Sobada meşe odun yak, Bize değil, içine bak. Şimdi yaşasaydı annem. Odaya serili minder, Helkesiyle suya gider, Olanların hepsi kader. Şimdi yaşasaydı annem. Tekin’im seni hep özler, Hüzünlü çalıyor sazlar, Yokluğunda kalbim sızlar, Ölmen yıktı beni annem. |
Başından geçen bilir... yıllar geçer de sanki bugün gibi hatırlanır gidişi... oysa avutmaktır kendimizi; annemin annesini kim arıyor!?... yapraklar kadar doğal... gel de iknâ ol.
Sağlık dileğim ve Selâmımla...
kadiryeter
w.edebiyatdefteri.com/annem-114946-603-siiri/