GÖZDEN UZAK...
Belki de çıkıp gitmek
Rahmanın ışığında, Terk eylemek nefsin Ve düşüncenin külfetini. İzafi bir terk ediş aslında Sadece O’nun himayesinde. Uzaklaşmak yanlışlardan; Hani, doğrularını tek tek yıkan… Gözden uzak durmak Bir o kadar gönülden ırak. Gerçi var mıydı söyle Bir yanılsamaydı belki de Bu kadar yakın sanmak… Yıkılmadım zira Hep inandım. Ne fark eder; Şu sefil yalnızlığım Koruyan, gözeten Doğruyu gösteren Yürekten sevdiğim Sevildiğimi bildiğim… |