lahuti prospektüs

bağırdı roman üç bölümden kulağa beklerken görselliği yüzünden deli korkusuyla
dilimde masmavi gökyüzü gömütlüğü
zamanın unutulmuşluğunda hiç felsefesiyle yağmur damlalarına yadiğar
tanımıyorum onu uzadı gelecek kalıyorsun tek sen
hissetmem için birkaç neden
yabancılaşıyorsun kendine semt semt hüma renk
okşadığı gözyaşı alfabesi bilkuvve
bozkırın telaşı kenz-i mahfi
şarkılarda beni tıklıyorsun sen
beklentim
keşke kaybetmeseydim
başarılı ben dikkat etsene
şiirimizin ne kadarını geçirdik
avucuna kilitlenmiş adamın gülümsedi kulaklarındaydı sevimsiz yüzü


haykırıyordu kocaman vaatler büyüleyici ilaçlarının zehirinden
masrafı bizden

sadece rüyasında onu çağırıyordu birazcık umut
kaçarcasına gizlenen avuçlarında
bakışlarına yağmur süzülüyordu asılırken denklanşöre
biliyordum bunu öksürük kayıveriyordu ancak öğretmenim dedi demagoji
sevinçlerini sağlamca inatla karalayıp mavi kokulu sulara üfleyen ney



elinde bir kadeh şarap günün ardına düştü gece
mazinin gözüne kaçan tozlarını ovuşturdu
kadehten taştı sel oldu yaşlar

kaldırdı serçe parmağını havaya


aşka gönlümü çeviren kimdi
O’nun aşkıyla yanarım şimdi



sırlara sürgün mabedim imdi







sabiha *)* küçüktüfekçi