Dokunmadım sevgili dost üstadem, mai' nin o hüznünü çürütecek olan şiirin sesine..maviler bilinenin aksine acı kokar çoğu zaman değil mi onun acısı diğerlerine benzemez istediğindir, beklediğindir o acı.



Mazoşistizm sevincin esrik sancılı tufanıdır onu duymak, hissetmek tutabilmek bir yerinden olabildiğince sonsuz kalsın diye...mutluluğu yanlış biliyoruz değil mi...umut mai ve acı ahh ahh bilmiyorum hepsi birbiriyle çelişik hepsi birbirinden öte ve beri aynı oranda uzak ve yakın mesafe diye bir şey yok aslında bizler yaratıyoruz ayrımları bizler sınıflandırıyoruz her şeyi...


her şey öylesine yakın ki öylesine birbirine geçkin ...sınırlarını mı çözemiyoruz bitişlerini varışlarını ne bileyim işte ...karmakaraşık bir şey...Şiir mi bu karışıklığın resmiydi işte mai tual üzerine işlenmiş ...kimse kimsenin mavisine dokunmasın.Her mavi sadece renk değil sevinçleri de besleyen acıyı da taşır nöronlarının en dibinde...Her zaman ki gibi çok güzeldiniz.Karşıtlıklar güzellik demektir.Gerçeğe götürür insanı.

Seviyorum yüreğinizi ve şiirlerinizi.

Her daim sonsuz saygımla sevgimle .Esenli maviler dileğiyle.