Ekrandaki
yine bastı Dalıma,
yüklendi
İstanbul’uma;
"- Üçüncü Köprünün Ayağını attık,
Çevre Yollarını yaptık,
İhaleyi sattık,
duysun bilmeyenler!"
Alkışladı dinleyenler.

"- İkinci Boruyu da döşedim mi
Marmaray’ın yanına,
Otolar Deniz altı, hemde iki katlı..."
demeye kalmadı
bir bağırış;
"- İ-ki bu çuk, i-ki bu çuk..." diye bir Çağırış (*)
bu İki’nin devamını isteyen bir Yaygara,
-Yaman Adamsın sen bre Kara Zurna-
"- Şişşşt!"
dedi Kürsüdeki;
"- Otolar gidiş-geliş,
bitti bu iş!"
koptu bir Alkış.

Kararlı Sesi ve kabarmış Göğsüyle;
"- İstanbul’a
Allahın İzniyle
Üçüncü Hava Limanını açacağım!
İkisinden de büyük
Avrupa’da dördüncü olacak!
Büyük Jumbo Uçaklar kalkıp-konacak,
Refah artacak,
Ülkem kalkınacak!"
Alkışladılar, alkışladılar.

O
yumrukladığı İşaret Parmaksız bir Elini;
"- Onlar..." diye gösterdi gerisindeki birilerini;
"- Çekemiyorlar!"
Bir Uğultu;
"- Hepsi Vatan Haini, Solcu!"
Herkes Ayakta;
"- Parçalayacaklar bu güzel Yurdu!"
"- Nur ol, var ol, çok Yaşa!"
Sesleri.

Salondaki
kendi Sesinin yüksekliğinden;
"- Cemaat, Tarikat Ayırımı ne ki?"
Sorusunu duyamadılar;
"- Rüşvet, Aile Saltanatı, Adam kayırma...’
Suçlamasınıda
kimin-kimi kazıkladığını bilsinler;
"- Yiyiciler, İşbirlikçiler, Dinciler..."
Kimdiler?
Duyamıyorlardı ki;
"- Çekemiyorlar!" Suçlamasında,
kimin kıskandığını anlayamadılar;
"- Utanmazlar!"
Alkışladılar.

Kürsüdeki
yine bastı Dalıma,
yüklendi
İstanbul’uma.

(*) Bu "2,5 uncu ADAM" Kavramını anlayabilmeniz için İSTANBUL SENİ 10 ve 13 Şiirlerini okumanızı tavsiye ederim.