S U S U Ş U N A
____________ Sevim YAKICI’ ya...
Zannetme unuturum kulağımdaki sesi, Tüterken efkâr efkâr yüreğinde ahların. Hangi zalim yanağa konmuştur ki busesi, Tutuşturur özünü her vakit günahların. Bekleme gidenleri, giden gitmiştir elbet. Ötesi ölüm demek, berisi her an gurbet; Ki her yokuş bir düze varacaktır nihayet, Akşamlarından uzak dursa da sabahların. Küflü bir yalnızlığın girdabındadır vuslat; Sevda yürekte gezer, acısı büyür kat kat… Zaman düşer, an gelir, ölüm canlanır heyhat! Yanar yanar kavrulur dildeki eyvâhların. Hüzün kadar yalnızsın şimdi yalnız ve yorgun. Sevda kadar asisin, mehtaplar kadar durgun… Hangi ölüme eş ki yüreğindeki vurgun; Kapanmış kapıları, küstüğün dergâhların… |
Şairler böyle işte. İnsanın içine içine bakarlar. Bir andan destanlar çıkarırlar.
Başarılarının devamını dilerim Sevgili Köksal. Selamlar...