ŞİİRLER DE AĞLAR...şiirlerde ağlar... kırık bir saz gibi titretirler içimi mısralar... bir şiir dinliyorum gecenin geç bir vakti kımıldamıyor gökyüzünde uyuyor sanki yıldızlar kelimeler yakıyor boğazımı yüreğimde acılar bana karanfiller getirin demet demet içime yayılsın hüzünler aksın pınarları gözlerimin karanlıklar gözümde kara bir lekedir karanlıklar bana ölümü hatırlatırlar… Ellerim kireç beyazı Umutlarım cam kırığı Üşüyorum yuvasız kuşlar gibi titriyor bedenim nerden bileceksin ki azar azar öldüğümü benim tutma ellerimi bırak düşeyim dağılsın dört bir yana hücrelerim unutmak kolay sanma içimde büyüyen hasretin bir doğum sancısı kadar ağrıtıyor sensizliğin yok ona da razıyım yokluğun sanki ölüm gülüm el değil uzaklardır senden beni alan senden kalan gözyaşı hicran senden sonrası tufan yüreğimi deviren yıkan |
Umutlarım cam kırığı
Üşüyorum
yuvasız kuşlar gibi titriyor bedenim
nerden bileceksin ki azar azar öldüğümü benim
tutma ellerimi
bırak düşeyim
dağılsın dört bir yana hücrelerim
unutmak kolay sanma
içimde büyüyen hasretin
bir doğum sancısı kadar ağrıtıyor sensizliğin
yok
ona da razıyım
yokluğun sanki ölüm gülüm
el değil
uzaklardır senden beni alan
senden kalan gözyaşı hicran
senden sonrası tufan
yüreğimi deviren yıkan
Okunası şiirdi severek okudum
Yüreğin susmasın üstad
_______________________________Selamlar