GÖM BENİ YÜREĞİNE
yüreğimin aksanı bozuk
haykırıyor seni seviyorum ulan diye uyur gezer düşlerimin orta yerinde gecenin yüzünde bir tedirginlik ayrı kitapların mısralarından çıkıp birleşmişti uyağı olmayan şiir mısralarında gözlerimiz cüzzamlı bir yürekte aşk diye tutuklu sevda sözcüklerinin kırıntıları kalmış senden geriye işgal edilmiş bedenim sen tarafından sabotaj uygulanıyor hayallerime ucu kırık kaleminle yazıyorsun ikimizi kimselere duyurmadan sevda diye yazdığın mısralarında adaleti olmayan yargılamalarında infaz ediyorsun aşk cümlelerimi ardımdan küfürler yağdırıyorsun besmelesiz başladığın gün görmemiş hecelerinde offf çekiyorum yokluğundan yana ölüm sessizliğinde olan gecelerde yirmidokuz harften duvarlar örüyorsun kekeme bakışlarımın ortasına yüreğimin elleri kanıyor sana her dokunduğumda ben sana sustuklarımı biriktiriyorum saklı kalan sandıklarımda sen serbest şiirlerinde dem vuruyorsun ben hecenin dibine zamanın boynuna geçiriyoruz birlik olup hiçligimizi aşktan yana davalıyız abdestsiz , cenazesi kılınacak aşkımızın gece kefen oluyor üzerime yüreğimin frekansı bozuldu yine ayar çekiyorum cızırtılardan kurtulmak için makamsız ezgiler dinliyorum sol yanımı uyutmak istercesine nutku tutuldu yine yüreğimin dile gelmiyor hiç bir şiirde as şimdi sevdamızı aşk diye işledigin yüreğinin gergefinde ruhum debeleniyor çünkü senden uçup gitmeye ümitlerimden yana bir mezar kaz göm beni orta yerine belkide mesut olurum ben sende öldüm diye Gülbin Altun |