Bu beni sattığın kaçıncı mevsim
Sevgili...
...Kutsallığını yitiren bir aşk ile yazıyorum yokluğunun köşesinden içimden taşanlar senin, artıkları benimdir... Yitirdiğim gözlerinle halleştim bu gece Ben ! Sözüm ona çîft kişilik bir âşkın Ex olmuş satırlarına mezeydim sadece Yedin-içtin, eğlendin Gözlerime kilitledin korktuğum ne varsa Güpegündüz yaşı küçük ihânet sardın boynuma Üstelik Seni solum da taşırken daha Doluyum bu gece Ardıma bıraktığım bir kaç satırla Bulutlara karıştırıyorum nefesimi Gözlerimin önünde eriyen yüreğimi ve yüreğine ödünç bıraktığım duyguları Dirhem dirhem satılığa çıkarıyorum Ürkek bir ceylân edasıyla Dolaşıyorum sesimdeki buğuyla Yetim ruhum Sevgilimmm... Permeperîşân çocukluğum terketti beni Dahi o çok sevdiğin saçlarımın karası bile Kendimden uzaklaştım Esip, savuruyorum cümleleri Sorgulamıyorum bile savaştığım hayatı ve sahtekâr âşklarını Bu beni S’ATTIĞIN kaçıncı mevsim Düşen bakışlarına çığlık olmadı mı anılarımız Hertarafı hezeyân bu aşk Kaldırımına sığmadı mı yokuşunun Korkum ecelden değil Haylaz oyunlarının sonunda acınası canının yanmasından ki biliyorsun c/anın c/anımdı Peki ya bu seni SEVDİĞİM kaçıncı mevsim Sevgilim... Bir kârdelen gibiyim Asiyim Kimseye boyun eğmeyen gözlerim Parmaklarımın arasından süzüyor dudaklarını Bir sözünle bâhâr gelir yüzüme biliyorsun Ama bu umursamaz tavırların Deviriyor körpe bedenimi Bu gece güzel günlerin âyrılık gecesi Sensizliğin kollarında acımın hükmü yok biliyorumm Ufukta görünen çâresizlik inadına yokluğunu düşürüyor bahtıma Şimdi ört omuzlarını sevgilim Üşütmesin soluğunu yitirene kadar sesin Daha sabaha doğan güneşe bensiz uyanacaksın (Kocaman bakışlın)Ve unutma ! Zeynn |
yüreğimi dagladın
Evet
Hatırlattın onu
Aslında hiç unutmadıgımı hatırlattın bana hocam
Emeğinize elinize bereket 🌾