yürüyen düşünceler
Şaşkın şaşkın tutunmuş hayata ellerim
Sonu olmayan bütünün içinde ölümü beklemekte bi çare ellerin Soğuk bedeninde parlar gözlerin Ufuk güneş’i derler Görmek için sabahın erken saatinde En yüksek yere cıkıp dokunur... Dokunur da ısıtır soğuktan taş tutmuş bedenin içindeki neferi... Olurya gözlerinde donan göz yaşları Belki ısınmaktan korkar duyguların Kim bilir neden! Belkide herşey böyle daha kolay Hayat denen ince cizgide sorumluluk Duygulardan kaçış, sevmek ,sevilmek... Belkide ölmek daha kolay Duygularda...yürüyen düşüncelerde... |
SAYGILARIMLA