Bildik Zamanlar
yörüngesinde ay
bulutlar gelip geçiyor olağan bu nefes alıp vermeler olağan alem ardından gelgitler delirmiş telaşlar neden diye soran yok bildik kalp ağrısı ve akılsız heyecanlar zaman yaklaşıyor bakışların gibi sıcak umut an be an zaman duruyor güneş tutuluyor dünya susuyor sensiz o saatler ne umutlar fidan oluyor o saatler bildik zamanlar zaman senle duruyor saat üç yoksun üçbirbin,üç ikibin...üç üçbin yok yoksun çıldırıyor akrep yelkovan ardı sıra akıyor acılar artık sıradan zamanlar alem terkediyor bulutlar gitmeye dünya dönmeye alem işine gücüne dönüyor yokluğunda; umut he gün doğuyor umut hergün ölüyor umut hergün doğuyor umut hergün öl... umut hergün.. umut... um... u... ... |
zaman bildik mi, değil
eski zaman insanlarıydık biz galiba..
Güzel şiir, kutlarım.