Elbette
Dil bilmez serçeydi sana sunulan yürek
Bakışların kafesi olmuştu, unutmuştu uçmayı Azad edip, “uç yürek” demen yeterdi elbet Tutup kanatlarını yolmasan da olurdu Yalandı Neron...Ben yakmıştım Roma’yı Vardı da ben kapatmıştım sana çıkan yolları Elbette çıkarır verirdim kalpten akılsız sevdanı Yüreği parçalayıp almasan da olurdu Yar, Gülüşün gibi bahar olsun yolların Artık yüreğin idam urganı saçların Değil İntizar, elbet yeterdi çevrilse başın Acı sözlerinle bağrımı delmesen de olurdu . |
ruhları kirlenmiştir gözleri gibi..