Gece
Gecikmiş mevsimsel gülüşlere inat
Bolca tebessüm yaydım çehreye Ara sıra gök gürlüyor, sanırsın kurulmuş sırat Adını yazmak geldi içimden her her caddeye Dün gece sırf sen sevmiyorsun diye Kışı, ayazı, soğuğu yerdim Dün gece sırf sen seviyorsun diye Aynada bende kendimi sevdim Gökyüzüne dikip gözlerimi Durdum düşündüm, düşündüm durdum Sanırsın filozofu oldum âlemin Cahil aklım yön verirken saçma adımlara Meğer ben kendime ne çok eldim Dün gece ey sevgili ey sevgili diye Sokak sokak gezdim Bir çocuğun gözünde yaş Ermiş sofrasında tas Sensizlik tuttuğum en büyük yas Ne güzeldi ne güzeldi benim derdim Dün gece çarpık sokakların ıslak kaldırımları Ökçesi düşmüş kunduramın tik takıları Sensiz suretime yarenlik ederken Geceyi yırtar güftesiz bir ıslık sesi Dün gece; Gözlerinden gönlüme süzülen sevdan İliklerime kadar teslim aldı Seni Şubat ayazında sevda ateşi Temmuz sıcağını kar tanesi sandı Dün gece olursa olsun istedim Saçların teli idam urganı Dün gece şaştım kaldım Nasıl aydınlatır âlemi gözlerin karası |