bahar
ben afaki sözlerden anlamam
aşkı bir melun bilirim aglayan anaların ve karnı ac cocukların sesindeki ızdıraptır yüregimi burkan yazmam yazamam brüveli ihtisamlı hayaller en ayak ucunda insanlıgımın dip diri keder o tapteze o acılı gözlerde görmüssem küçücük bir emek tutusturur bendeki seni oturup ölüme bile aglayamam ama iki damla yas doludur her daim yüregimin sarjorunde beklerim belki bahar donupte yeniden bulasır gözlerime diye |